Ana içeriğe atla

Tuncel Kurtiz Anısına..

Ntvmsnbc, 2010
Bilenler bilir.. Edremit'in Güre beldesine bağlı Çamlıbel köyü.. Kilometrelerce yol boyunca zeytin ağaçları eşlik eder sizlere buraya döne döne çıkan yolda giderken.. Edremit körfezi ayaklarınızın altından ışıl ışıl ışıldar..Sabahları toprak yolda sağına bakarsan yürüyen bir grup insan görürsün. En önde şortu ve değneğiyle Tuncel Kurtiz, bir selam çakar yoldan her geçene.. Zeytinbağı Otel taş mimarisiyle az ileride sizi bekler.. Sıradışı bir mutfağı ve körfeze doğru bakan gemi şeklinde bir restoranı vardır.. Hiçbir yerde bulamayacağınız lezzette ege mezelerini ve yemeklerini orada bulursunuz.. Hemen yan köyün adı ise Tahtakuşlardır. Köyünde gözleme yenilen, kahvesinde köylülerle çay içilen.. Eşsiz bir doğa müzesi vardır burada, öyle her yerde göremeyeceğiniz cinsten.. Yıllarca bu bölgenin tanıtımı için emek sarfeden usta oyuncu Tuncal Kurtiz, pazar günü en çok emek verdiği bu topraklara gömülecekmiş.. Oysa ki daha yürünecek çok rota, yapılacak çok meze, edilecek çok sohbet, oynanacak oyunlar, çekilecek filmler vardı..Bütün bunları yazarken ustanın sesi geliyor televizyondaki bir reklamdan.. Sesin ve emeğin yankı olsun, İda eteklerinden körfeze, oradan ülkemize aydınlık olarak aksın, mekanın yeryüzü ayağını tanıttığın cennet olsun Tuncel Kurtiz..
Etiketler:

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Müge Boz ile Keyifli Bir Sohbet

Tekrar merhaba arkadaşlar, bir haftadır pek yazamadım fakat şimdi güzel bir işle yeniden buradayım. Cuma günü Müge Boz ile birlikteydik ve güzel bir sohbet gerçekleştirdik. Şimdi sizleri meraklandırmadan hemen bu ufak röportajımı yayınlıyorum: 1) Müge Boz için İstanbul nedir?  İstanbul benim için tam anlamıyla bir ikilem. Bu şehirde pek çok ikilem var. En basitinden, ufak bir alışverişe bile çıksak Tahtakale'de ya da Nişantaşı'nda bulabileceğimiz güzel şeyler var. Aynı durum gezerken ya da pekçok farklı alanda söz konusu. Bambaşka iki dünya var ama aslında herkese hitap ediyor. Bu ikilemlerde olmayı seviyorum, İstanbul doğduğum yer ve benim için çok özel. 2) Müge Boz'u Twitter, Facebook gibi sosyal platformlarda neden göremiyoruz?  Hazır değilim (gülüyor)! Ben zaten internetle çok fazla ilgilenen bir insan değilim. Facebook'un çıktığı dönemde heyecanla arkadaşlarımızı ekledik ama ondan sonra pek kullanamadım. Bilgisayar başında oturup insanlar bana yazsın, ben ...
Yorum Gönder
Devamı

Almanya Sevmeyenlere İnat Bir Alman Şehri: Hansestadt Hamburg

http://en.wikipedia.org/wiki/File:AlsterPanorama.jpg         Etrafımızda pek çok insan Almanya'nın ve Almanların soğukluğundan, iticiliğinden yakınır durur. Kim haklı kim haksız orasını bilemeyiz, ırkçılık yapacak halimizde yok. En iyisi ben size hiçbir şehre benzemeyen Almanya'nın 2. en büyük şehri olan Hamburg'u anlatmaya çalışayım. Öncelikle Almanya deyince akla ilk gelen Berlin, Münih, Düsseldorf gibi şehirlerden çok daha farklı bir karakteristiği var bu şehrin. Mimari yapısı, insan çeşitliliği, iklim, ulaşım kısaca pekçok şey diğer şehirlerden çok daha farklı. Bir Alman arkadaşım Hamburg'a yaklaşınca etrafta her yerin turuncu olacağını söylemişti. Gerçekten de bu şehir turuncu! Klasik Alman yapılarının aksine bir kuzey şehri kültürü hakim bu şehre.. Avrupa'nın  2., dünyanın ise 9. en büyük limanına sahip olan bu şehir, deniz kenarı olsa da şehir merkezinde gördüğünüz yüzlerce kanal denizin sadece küçük kolları. Zira Amsterdam ve Venedik'de bul...
1 yorum
Devamı

Kaz Dağları'na..

Merhaba yüce Kaz Dağları... Merhaba Olimpos tanrılarının, Zeus’un yuvası… Troya’ya giden yollarıyla dünya kültürünün büyük mirası İlyada’nın bol pınarlı, vahşi hayvanların anası İda Dağı ... Alp sıradağ sisteminin devamı, dünyanın en büyük ikinci oksijen kaynağı… Zirvene ilk çıkışımı hatırlıyorum da, çocukken denizden görüp zannettiğimin aksine tek bir sıra değil, arkalara doğru uçsuz bucaksız ve yemyeşildin... Şaşırmıştım. Ne bitmez, sonsuz bir yeşillik demiştim, asla yıkılmaz, yansa da bitmez. Öyle oksijenliydin ki gecelerce uyumasak yine dinlenmiş hissederdik. Büyüdükçe kıymetini daha iyi anladım. Kimsenin girmediği, bilmediği şelalelerine tırmandım... Saklı zeytinlerinin arasından vadilerini keşfettim. Ceylanlarını, domuzlarını, ayılarını, böceklerini, kuşlarını ve endemik bitki türlerini gördüm. Arılarından kaçtım bazen, bazen tıstıslarından... Üzüldüm, kendimi sana attım. Sevindim, yine sendeydim. Yüzerken Egenin masmavi sularında, seni daha heybetli görebilmek için açıldım...
Yorum Gönder
Devamı